Charles Brenton Huggins (ur. 22 września 1901 w Halifax , Nowa Szkocja , Kanada , zm. 12 stycznia 1997 w Chicago , Illinois , Stany Zjednoczone ) – amerykański chirurg pochodzenia kanadyjskiego , laureat Nagrody Nobla w 1966 roku^[1].

Studiował na Uniwersytecie Acadii w Wolfville w Nowej Szkocji , następnie na Harvardzie . Przez wiele lat związany z uniwersytetem chicagowskim, w latach 1951 - 1969 dyrektor Laboratorium Badań nad Rakiem Ben May. Był m.in. członkiem Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie .

W 1963 roku został uhonorowany przyznaniem nagrody Laskera w dziedzinie badań klinicznych .

Pionier chemoterapii chorób nowotworowych, prowadził badania z zakresu chirurgii eksperymentalnej, fizjologii kości i enzymów krwi. Wprowadził i upowszechnił leczenie raka gruczołu krokowego żeńskimi hormonami płciowymi. Za całokształt pracy naukowej został uhonorowany Nagrodą Nobla w 1966 roku, wspólnie z Peytonem Rousem .

Autor m.in. Experimental Leukemia and Mammary Cancer: Induction, Prevention, Cure ( 1979 ).

Przypisy

Bibliografia