Ymir w walce z trzema braćmi

Ymir Starszy (Imir) - w mitologii nordyckiej pierwsza żywa istota, praolbrzym, który wyłonił się z ciepłej wody w otchłani Ginnungagap . Stało się to w morzu deszczu i stopniałego śniegu, powstałego za sprawą lodu krainy Niflheim na północy oraz ognia krainy Muspelheim na południu. Ymir dał życie pierwszym ludziom-gigantom oraz lodowym olbrzymom. Olbrzymem opiekowała się krowa Audhumla , która liżąc lodową skałę przywołała do życia trzech braci: Wilego , We oraz Búriego (Zrodzony), dziada Odyna . Trzej bracia zabili Ymira i stworzyli z jego ciała Midgard (Śródziemie). Z mięsa powstała ziemia, z kości - góry, z zębów i szczęk - kamienie i skały, z czaszki zaś - sklepienie nieba. Brwi Ymira posłużyły za wał chroniący Śródziemie przed atakami innych olbrzymów.

Imieniem tego giganta nazwano odkryty w 2000 roku jeden z księżyców Saturna . Wcześniej nosił tymczasowe oznaczenie S/2000 S 1 (zobacz: Imir (księżyc) ).