Ymir Starszy (Imir) - w
mitologii nordyckiej
pierwsza żywa istota, praolbrzym, który wyłonił się z ciepłej wody w otchłani
Ginnungagap
. Stało się to w morzu deszczu i stopniałego śniegu, powstałego za sprawą lodu krainy
Niflheim
na północy oraz ognia krainy
Muspelheim
na południu. Ymir dał życie pierwszym ludziom-gigantom oraz lodowym olbrzymom. Olbrzymem opiekowała się krowa
Audhumla
, która liżąc lodową skałę przywołała do życia trzech braci:
Wilego
,
We
oraz
Búriego
(Zrodzony), dziada
Odyna
. Trzej bracia zabili Ymira i stworzyli z jego ciała
Midgard
(Śródziemie). Z mięsa powstała ziemia, z kości - góry, z zębów i szczęk - kamienie i skały, z czaszki zaś - sklepienie nieba. Brwi Ymira posłużyły za wał chroniący Śródziemie przed atakami innych olbrzymów.
Imieniem tego giganta nazwano odkryty w
2000
roku jeden z
księżycówSaturna
. Wcześniej nosił tymczasowe oznaczenie S/2000 S 1 (zobacz:
Imir (księżyc)
).
Inne hasła zawierające informacje o "Ymir (mitologia)":