Kasza manna (grysik) - drobnoziarnista
kasza
otrzymywana z
pszenicy
.
Kasza manna stanowi jeden z produktów handlowych, otrzymany w trakcie przemiału ziaren pszenicy. Podczas przemiału pszenicy na mąkę otrzymuje się wiele frakcji kaszek, czyli cząstek bielma mącznego. Jedną z tych frakcji poddaje się oczyszczeniu w urządzeniach nazywanych wialniami kaszkowymi. Oczyszczenie polega na wydzieleniu z półproduktu frakcji kaszki drobnych cząstek otrębiastych oraz mąki. Tak oczyszczona frakcja kaszek o ustalonej granulacji (wielkości ziarna) stanowi produkt handlowy o nazwie kasza manna.
Jedna z najbardziej popularnych kasz, najczęściej stosowana w dietach małych dzieci oraz osób z nadwrażliwością układu pokarmowego, gdyż jest lekkostrawna. Jest jednak niedozwolona w dietach
bezglutenowych
, ze względu na to, że pszenica, z której jest otrzymywana, zawiera gluten.
W obrocie handlowym można spotkać kaszę mannę oraz kaszę mannę preparowaną (błyskawiczną). Kasza manna preparowana podlega w procesie produkcji wstępnej obróbce termicznej, która doprowadza do skleikowania ziaren skrobi, wskutek tego kasza ta ulega szybkiemu ugotowaniu.
Kaszę mannę można przygotować jako samodzielną potrawę (np. zupę mleczną, budyń,
leguminę
) lub jako środek zagęszczający (wiążący) do ciast, zup, przetworów mięsnych. Czasami stosowana jest zamiennie z
bułką tartą
do posypywania brzegów formy do ciasta, bądź zamiennie z
makaronem
jako dodatek do zup.
Dobra jakościowo kasza manna powinna być biała z odcieniem żółtawym. Zawiera niewiele
błonnika
, minerałów i witamin, lecz dużą ilość skrobi. Kasza manna powinna stanowić drobne cząstki bielma, bez widocznych ciemnych cząstek otrębowych oraz nie powinna być zamączona.
Ma łagodny smak, ale można ją przyprawić. By była gęsta, 20 dag kaszy gotuje się przez kwadrans w ok. 0,5 l lekko osolonego wrzątku, na półgęstą potrzeba ok. 0,7 l wody.
Kasza manna gotowana na parze ma
indeks glikemiczny
o wartości 55[1].
Przypisy