ARA General Belgrano |
|
Historia | |
---|
Położenie stępki | 1935 |
Wodowanie | marzec 1938 |
Wejście do służby | 3 października 1938 |
Wycofanie ze służby | 2 maja 1982 |
Los okrętu | zatopiony podczas
wojny o Falklandy
|
Stocznia | New York Shipbuilding, New Jersey |
Poprzednia nazwa | USS "Phoenix" (CL-46) |
Dane taktyczno-techniczne |
---|
Wyporność | standardowa - 9575 ton pełna - 12242 ton |
Długość | 185 m |
Szerokość | 18,9 m |
Zanurzenie | 5,9 m |
Prędkość | 32,5 węzły |
Załoga | 1138 |
Uzbrojenie | 15 dział
kaliber
152 mm (w trzydziałowych wieżach), 8 dział przeciwlotniczych 127 mm, 2 poczwórne działka przeciwlotnicze 40 mm, 2 poczwórne wyrzutnie
rakiet przeciwlotniczych
Sea Cat
(dodane w 1968). |
Wyposażenie lotnicze | 2
śmigłowce
|
| Logo Wikimedia Commons | |
---|
ARA General Belgrano -
argentyński
krążownik
, ex-amerykański "Phoenix", zatopiony
2 maja
1982
roku podczas
wojny o Falklandy
.
Historia
Był to
krążownik lekki
amerykańskiego typu
Brooklyn
. Zbudowany w
New Jersey
- budowa rozpoczęta w
1935
roku. Wszedł do służby w marynarce amerykańskiej
US Navy
w dniu
3 października
1938
roku pod nazwą USS "Phoenix" (CL-46). Brał udział w
II wojnie światowej
na
Pacyfiku
(między innymi znajdował się w
Pearl Harbor
podczas ataku japońskiego).
W lipcu
1946
roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu
1951
roku sprzedany
Argentynie
za 7,8 miliona USD (wraz z drugim okrętem tego typu: USS "Boise" (CL-47), który otrzymał nazwę
ARA "Nuere de Julio"
). "Phoenix" otrzymał nazwę ARA "Diecisiete de Octubre" (ARA "17 de Octubre"), lecz po obaleniu
Juana Perón
w
1955
roku, w
1956
roku został przemianowany na ARA "General Belgrano" (C-4) (generał
Manuel Belgrano
walczył o niepodległość Argentyny w
1816
roku).
Podczas wojny z
Wielką Brytanią
o
Falklandy
, Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za "strefę całkowitej wyłączności" (Total Exclusion Zone), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA "General Belgrano" opuścił port
Ushuaia
w dniu
26 kwietnia
1982
roku z dwoma
niszczycielami
, ARA "Piedra Buena" (D-29) i ARA "Hipolito Bouchard" (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako Grupa Operacyjna 79.3.
29 kwietnia
patrolowały one na południe od wysp.
30 kwietnia
grupa została wykryta przez brytyjski atomowy
okręt podwodny
HMS "Conqueror"
. Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "strefą całkowitej wyłączności", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier
Margaret Thatcher
zezwoliła dowódcy "Conquerora" (Chris Wreford-Brown) na atak.
Okręt podwodny zaatakował
2 maja
około godziny 16.00, odpalając trzy konwencjonalne, wywodzące się z II wojny światowej
torpedy
Mk 8 mod 4, z których dwie trafiły w ARA "General Belgrano", urywając
dziób
okrętu. Krążownik został opuszczony o 16.24 i zatonął. Rozbitkowie pływali na tratwach przez następne około 40 godzin, zanim nie zostali znalezieni przez okręty argentyńskie i statek
chilijski
od 3 do 5 maja. Zginęło 323 marynarzy, uratowano 770.
ARA "General Belgrano" był pierwszym okrętem zatopionym przez atomowy okręt podwodny. Zatopienie to wywołało duży oddźwięk i wiele kontrowersji na świecie.