Kali – jedna z drugoplanowych postaci powieści W pustyni i w puszczyHenryka Sienkiewicza
. Jest to
Afrykańczyk
z plemienia Wa-Hima, uratowany i uwolniony z rąk mahometan przez
Stasia
; towarzyszył chłopcu, małej ośmioletniej
Nel
i murzynce
Mei
, aż do spotkania się z kapitanem Glenem i dr Clarym. Staś w trakcie podróży próbował wykształcić europejski sposób myślenia u Kalego, co owocowało wieloma zabawnymi sytuacjami. Kali był bardzo przesądny i wierzył, że każda zła sytuacja jest spowodowana tym że "złe Mzimu" się zdenerwowało. Był wierny, oddany i posłuszny Stasiowi i wierzył we wszystkie jego słowa.
Kali posługiwał się charakterystycznym sposobem mówienia - wszystkie czasowniki umieszczał w
bezokoliczniku
.
Do języka potocznego wszedł zwrot moralność Kalego. Oznacza podwójny system oceny uczynków, w zależności od tego kto ich dokonuje. Cytat z powieści[1]:
„
Jeśli ktoś Kalemu zabrać krowy (...) to jest zły uczynek (...). Dobry, to jak Kali zabrać komu krowy.
”
Przypisy
↑ Henryk Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, s. 324. .
Inne hasła zawierające informacje o "Kali (postać literacka)":