Tularemia
Tularemia | Tularaemia, granuloma tularensae |
ICD-10
|
A21
| A21.0 | Tularemia, postać wrzodziejąco-węzłowa | A21.1 | Tularemia, postać oczno-węzłowa | A21.2 | Tularemia płucna | A21.3 | Tularemia, postać żołądkowo-jelitowa | A21.7 | Tularemia uogólniona | A21.9 | Tularemia, nie określona |
|
Rana skory ręki zainfekowana Francisella tularensis Bakterie Francisella tularensis na pożywce agarowej Tularemia (
łac.
tularaemia) – ostra bakteryjna
choroba zakaźna
. Czynnikiem etiologicznym jest mała, polimorficzna pałeczka Francisella tularensis. Cechą charakterystyczną jest obrzęk zmienionych
węzłów chłonnych
, może również wystąpić
posocznica
. Występuje u zwierząt i człowieka. Objawy i postacie kliniczneW naturalnych warunkach ludzie mogą ulegać chorobie wyłącznie poprzez zakażenie skóry lub błon śluzowych krwią lub płynami tkankowymi chorych zwierząt, bądź też na skutek ukąszeń spowodowanych przez bąki jeleniowatych,
komary
lub
kleszcze
. Po ekspozycji inhalacyjnej pojawia się forma tyfoidalna, która w warunkach naturalnych może mieć miejsce podczas wdychania zakażonego kurzu. Tularemia tyfoidalna objawia się klinicznie w postaci gorączki, wyczerpania, spadku wagi ciała, bez zajęcia węzłów chłonnych (gruczoły limfatyczne większe niż 1 cm średnicy są pospolite w formie wrzodowej). Zapalenie gardła, któremu często towarzyszy
pneumonia
, może wystąpić aż u 25% pacjentów. Ponad 50% pacjentów ma zajęte dolne drogi oddechowe. W przybliżeniu u 30% pacjentów z tularemią wrzodowo-gruczołową i u 80% pacjentów z tularemią tyfoidalną rozwija się
zapalenie płuc
[1]. LeczenieLekiem z wyboru w leczeniu tularemii jest
streptomycyna
w dawce 7,5-10 mg na kg masy ciała. Wśród innych skutecznych antybiotyków można wymienić:
gentamycynę
,
tetracykliny
,
chloramfenikol
,
rifampicynę
,
cefalosporyny
.
Streptomycyna
i
gentamycyna
są skuteczne przy podawaniu paranteralnym przez okres od 10 do 14 dni. Pacjenci zazwyczaj reagują pozytywnie w ciągu 48 godz. po rozpoczęciu leczenia. Również
tetracyklina
i
chloramfenikol
działają skuteczne, ale są doniesienia o znacznym spadku odsetków wyleczeń, jeżeli te leki nie są podawane dosyć długo[]. Przy odpowiednim leczeniu przeciętny odsetek śmiertelności wynosi od 1% do 2,5%[1]. Profilaktyka poekspozycyjna jest trudna; zalecana jest tetracyklina podawana w ciągu 24 godzin po ekspozycji aerozolowej i kontynuowana przez dwa tygodnie. Badania prowadzone w
USA w
czasie programu ofensywnego wykazały, że szczepionka z martwych bakterii jest nieskuteczna przeciw ekspozycji aerozolowej. Przypisy- ↑ 1,0 1,1 Evans ME, Gregory DW, Schaffner W, McGee ZA. Tularemia: a 30-year experience with 88 cases. Medicine 1985;64:251-69
Bibliografia
Inne hasła zawierające informacje o "Tularemia":
Komarowate
...
Tularemia
TularemiaTularaemia, granuloma tularensae
ICD-10
A21
A21.0Tularemia, postać wrzodziejąco-węzłowaA21.1Tularemia, postać oczno-węzłowaA21.2Tularemia płucnaA21.3Tularemia, postać żołądkowo-jelitowaA21.7Tularemia uogólnionaA21.9Tularemia, nie ...
Pchły
...
pchła
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Tularemia":
027b. Ssaki – sukces złożoności (plansza 26)
chorób zakaźnych. Inne przenoszą groźne choroby także dla człowieka na przykład dżuma, Tularemia, wścieklizna, a także gruźlica. Wściekliznę roznoszą tylko ssaki, na przykład psy, ...
|