Zasięg kultury grzebykowej (kolor fioletowy) na mapie kultur archeologicznych Europy epoki środkowego neolitu
Przykład ceramiki kultury grzebykowej (z Muzeum Historycznego Estonii)
Kultury ceramiki dołkowo-grzebykowej –
neolityczna
kultura wywodząca się ze stref lesistych
Europy
Północno-wschodniej, w
Polsce
trwała między ok. 3 100 p.n.e. a 1 600 p.n.e.
Nazwa pochodzi od charakterystycznych zdobień na naczyniach o ostro zakończonych dnach. Były to rzędy poziomych dołków, wykonywane wielozębnym, grzebieniastym
narzędziem
. Przedstawiciele tej kultury wykorzystywali prymitywną technologię do wykonywania
ceramiki
- prawdopodobnie garncarstwo było stosunkowo nową umiejętnością przyswojoną przez tę ludność.
Była to kultura z gospodarką
mezolityczną
,
rolnictwo
albo było wykorzystywane w minimalnym stopniu, albo w ogóle. Lepiej była rozwinięta
hodowla
. Występowała w strefie leśnej i lasostepowej. Ludność tej kultury prowadziła koczowniczy (lub półkoczowinczy) tryb życia, zamieszkiwali w
szałasach
lub
jurtach
rzadziej w półziemiankach. Polowali na wszelkiego rodzaju zwierzynę leśną, uprawiali rybołówstwo.
Pochówek szkieletowy, w pozycji wyprostowanej, w grobach znajdowane są ślady ochry.