Półwysep Kolski – półwysep w północno-zachodniej części
Rosji
, oblany wodami
Morza Białego
i
Barentsa
, o powierzchni 100 tys. km². Jego południowa część przecina
koło podbiegunowe
północne.
Wybrzeża są słabo urozmaicone. Jest zbudowany z
granitów
,
gnejsów
i
łupków krystalicznych
, w jego zachodniej części znajduje się masyw
Chibin
(Judyczwumczorr 1200 m n.p.m.), w części południowej nizina przykryta osadami polodowcowymi.
Przez półwysep przepływają liczne zasobne w energię rzeki:
Ponoj
, Warzuga,
Umba
i Jokanga. Znajdują się tam także jeziora:
Imandra
,
Umboziero
,
Ławoziero
.
W południowej i środkowej części bagna. Południe półwyspu porasta
tajga
sosnowo-świerkowa, środek i północ
tundra
.
Bogate złoża surowców mineralnych:
apatyty
(
Chibiny
), neflin, rudy
wanadu
,
toru
,
molibdenu
, w okolicy
Murmańska
magnetyt
, rudy
miedzi
,
niklu
i
kobaltu
.
Na półwyspie koło miasta Zapolarnyj znajduje się najgłębszy na świecie odwiert (
SG-3
). Odwiert wykonywano w latach
1970
-
1989
, jego głębokość wynosi 12 262 m.
Półwysep Kolski jako całość jest terenem zniszczonym lub zagrożonym ekologicznie, głównie z powodu zanieczyszczenia spowodowanego produkcją wojskową i intensywnym wydobyciem
apatytów
. Na Półwyspie jest w dalszym ciągu ok 250 reaktorów jądrowych. Choć nie są już używane, pozostają źródłem promieniowania i przecieków radioaktywnych. W portach Półwyspu Kolskiego pozostaje też dużo przeznaczonych do złomowania
okrętów podwodnych
o
napędzie atomowym
. Obiecana została pomoc finansowa
Finlandii
na poprawę bezpieczeństwa i ochronę środowiska.
Zobacz też
Rosyjska północ
Linki zewnętrzne
