Frédéric Passy

Frédéric Passy (ur. 20 maja 1822 w Paryżu , zm. 12 czerwca 1912 w Neuilly-sur-Seine ) – francuski ekonomista i polityk , laureat Pokojowej Nagrody Nobla 1901 .

W latach 1846 - 1849 pracował jako audytor przy Radzie Państwa. Działał aktywnie jako rzecznik liberalnych reform ekonomicznych (zwolennik wolnego handlu) i idei filantropijnych. Wychodził z założenia, że kraje – partnerzy handlowi – nie będą prowadzić ze sobą wojen. Zaangażował się w światowy ruch antywojenny w okresie wojny krymskiej ( 1853 - 1856 ). Jego apele na łamach pisma "Le Temps" ( 1867 ) przyczyniły się do uniknięcia wojny francusko- pruskiej o Luksemburg . W 1867 powołał do życia pierwsze francuskie stowarzyszenie pokojowe – Międzynarodową i Stałą Ligę Pokoju (przekształconą później w Francuskie Towarzystwo Arbitrażu Międzynarodowego). Po wojnie francusko-niemieckiej ( 1870 - 1871 ) zaproponował przyznanie niepodległości i całkowitej neutralności Alzacji - Lotaryngii .

Zasłynął jako działacz pacyfistyczny , prezes Unii Międzyparlamentarnej. W latach ( 1874 — 1889 ) liberalny deputowany.

W latach 1881 - 1889 zasiadał w parlamencie francuskim. Załagodził konflikt między Francją a Holandią w sprawie granicy kolonialnej Gujany Francuskiej i Surinamu . W 1888 współtworzył Międzyparlamentarną Unię Arbitrażu (razem z Brytyjczykiem Williamem Cremerem ) i został jej przewodniczącym.

Do końca życia uczestniczył w wielu działaniach arbitrażowych dla załagodzenia konfliktów międzynarodowych. Dorobek Passy'ego docenił norweski komitet noblowski, przyznając mu pierwszą w historii Pokojową Nagrodę Nobla w 1901 . Razem z Francuzem uhonorowano twórcę Czerwonego Krzyża , Henri Dunanta .

Napisał: "La démocratie et l'instruction" ( 1864 ), "Historique du mouvement de la paix" ( 1905 ), "Eloges, notices et souvenirs" ( 1913 ).

Źródła:

• Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001
• sylwetka Frédérica Passy'ego w języku angielskim (z fotografią)