|
|
Stanisław Witkiewicz,
Juhas z owcami na górskim trawersie.
|
Dla górali, ukazanych w „Na Skalnym Podhalu”, Tatry są miejscem, w którym chcieliby żyć zawsze, oraz leżeć tu wiecznie po śmierci. Nie są oni zdolni kiedykolwiek porzucić swoich ukochanych miejsc, za którymi czuliby niesamowitą tęsknotę z każdego innego miejsca na świecie.
Tak dzieje się z Jędrkiem Mahajcokiem, który wybiera się do Ameryki. Bohater „Oceanu” pragnie powrócić w ukochane Tatry, ale jest to niemożliwe z powodu braku pieniędzy. Stoi więc nad brzegiem oceanu i rozpacza. Tęsknota zmusza go do popełnienia czynu szalonego. Jędrek skacze do wody w nadziei, że ta zaniesie go w rodzinne strony.
Kolejnym bohaterem, który ukochał tatrzański las ponad wszystko jest dziwak Murzański. Nie rozumiany przez ludzi, ucieka na łono przyrody, którą zna bardzo dobrze. Kocha wszystkie mieszkające tam zwierzęta, ptaki, a nawet owady. Zaszycie się w lesie sprawia mu ogromną radość. Pewnego dnia wychodzi stamtąd ubrudzony sokiem z borówek, malin i poziomek. Z liśćmi przylepionymi do twarzy i włosów wygląda jak „leśno stwora”. Jego przywiązanie do lasu jest tak silne, że mimowolnie staje się jego częścią.
