Bieluń dziędzierzawa
Bieluń dziędzierzawa | Gatunek trujący |
| Gatunek leczniczy |
Bieluń dziędzierzawa (Datura stramonium
L.
) –
gatunek
rośliny jednorocznej
, silnie
trującego
chwastu
(wszystkie części rośliny), z rodziny
psiankowatych
(Solanaceae
Adans.
). Roślina pochodzi z południowej Europy lub Azji Mniejszej. Obecnie rozpowszechniona w całej Eurazji i Ameryce Północnej.
Epekofit
w Polsce występujący pospolicie. Ze względu na ciekawe kwiaty bieluń dziędzierzawa stał się ostatnio rośliną hodowaną w ogrodach i domach. Nazwy potoczne i ludoweBieluń dziędzierzawa ma bardzo wiele nazw potocznych i ludowych: pinderynda (kieleckie), dędera (wielkopolska), denderewa (Mazowsze), ogórczak (środkowe Mazowsze), tondera, pindyrynda (Śląsk), cygańskie ziele (białostockie), świńska wesz (sandomierskie), bieluń podwórzowa, dendera, dendrak, durna rzepa. Ze względu na jego narkotyczne i trujące własności dawniej nazywano go także czarcim zielem, diabelskim zielem, trąbą anioła. Morfologia- Pokrój
- Roślina zielna, dorasta przeważnie do 1 m wysokości[1]. Wydziela silny, słodkawy zapach.
-
Łodyga
- Naga, lekko omszona, widlasto rozgałęziona.
-
Liście
- O kształcie jajowatym, zaostrzone, zatokowo ząbkowane. Nerwy liściowe i ogonki z wierzchu miękko owłosione[1].
-
Kwiaty
- Bardzo duże, kształtu lejkowatego, wyrastające w widłach gałązek lub na szczycie, wzniesione do góry, kielich o długiej rurce zakończonej ostrymi, trójkątnymi ząbkami, korona kwiatu biała, rzadko niebiesko nabiegła u odmiany var. tatula (L. )Torr. o długości 5-10 cm, kwitnie zwykle od lipca do sierpnia, a w sprzyjających warunkach nawet do października (jeżeli jesienią nie wystąpią przymrozki).
-
Owoc
- Jajowatookrągława
torebka
wielkości orzecha włoskiego, pokryta trójkątnymi kolcami, przypominająca owoc kasztanowca o długości 2-5 cm. Pęka na cztery części, zawiera wiele czarnych, nerkowatych nasion. Owocuje od sierpnia do przymrozków.
-
Korzeń
- System korzeniowy dobrze rozwinięty, złożony z grubego korzenia głównego i licznych bocznych.
Ekologia
Roślina ruderalna
.
Gatunek charakterystyczny
dla
Ass.
Urtico-Malvetum[2]. Zastosowanie-
Roślina lecznicza
.
-
Surowiec zielarski
: liście Folium Stramoni i nasiona Semen Stramoni zawierają 0,1-0,6%
alkaloidów
tropanowych:
hioscyjamina
,
atropina
,
skopolamina
, apoatropina oraz
saponiny
triterpenowe,
garbniki
,
flawonidy
i hydroksykumarynę, a także w małej ilości atropamina, skopina, beladonina,
nikotyna
i dwuamina
putrescyna
).
- Działanie: z liści i nasion wykonuje się preparaty, które ze względu na silne trujące działanie mogą być stosowane tylko pod kontrolą lekarza. Używane są do leczenia
dychawicy oskrzelowej
, ostrych nieżytów oskrzeli, chorób neurologicznych oraz jako środki spazmolityczne[3]. Bieluń jest rośliną o właściwościach halucynogennych.
ZatruciaZatrucia przypadkowe zdarzają się niekiedy u dzieci, nierzadko u młodzieży eksperymentującej ze środkami odurzającymi. Mimo silnych halucynacji efekty są nieprzyjemne z powodu znacznych efektów ubocznych. Eksperymenty z rośliną ustają zwykle na jednej lub kilku próbach.[4] Bywa, że spożyta zostaje zbyt silna dawka, co prowadzi do hospitalizacji lub
śmierci
[]. Głównymi substancjami, które mają znaczenie w przebiegu zatrucia są: L-
hioscyjamina
i L-
skopolamina
oraz w mniejszym stopniu
atropina
. Alkaloidy bielunia działają pobudzająco na
ośrodkowy układ nerwowy
oraz porażająco na obwodowy układ współczulny. Objawy zatrucia: - omamy,
- sucha i czerwona skóra,
- senność, dezorientacja,
- początkowo
tachykardia
, później
bradykardia
,
- przyśpieszenie oddechu,
- rozszerzenie źrenic,
- niekiedy drgawki kloniczne,
- wzrost temperatury ciała,
- zgon wskutek porażenia ośrodka oddechowego.
Stosuje się hospitalizację, płukanie żołądka i terapię objawową. Swoistymi
odtrutkami
są środki parasympatykomimetyczne: np.
neostygmina
(nazwa handlowa Polstigminum)[]. Linki zewnętrznePrzypisy- ↑ 1,0 1,1 Aleksander Ożarowski, Antonina Rumińska, Krystyna Suchorska, Zenon Węglarz: Leksykon roślin leczniczych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. 83-09-01261-6.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ Jindřich Krejča, Jan Macků: Atlas roślin leczniczych. Warszawa: Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1989. .
- ↑
http://neurogroove.info/tagi/natura/bielun?page=1
Opisy przeżyć po zażyciu Bielunia.
Inne hasła zawierające informacje o "Bieluń dziędzierzawa":
Alkaloidy
...
Zmierzchnica trupia główka
...
Ślina
hamujące wydzielanie śliny
(np.
atropina
,
opium
, substancje zawarte w roślinach takich jak
Bieluń dziędzierzawa
czy
lulek
)[17], zarówno naturalne jak i syntetyczne. SialometriaJest to badanie ...
Roślina ruderalna
lub wymieniona.Do roślin ruderalnych należą m.in.:Rośliny ruderalne na nasypie kolejowym (dominuje tasznik pospolity)
Bieluń dziędzierzawa
(Datura stramonium)
bylica pospolita
(Artemisia vulgaris)
dwurząd murowy
(Diplotaxis muralis)
gwiazdnica pospolita
(Stellaria ...
Rośliny lecznicze
w lecznictwie. jak np. gatunki
trujące
w tym:
lulek czarny
,
ciemierzyca biała
,
Bieluń dziędzierzawa
,
naparstnica wełnista
. Z gatunków nie trujących:
wilżyna ciernista
,
babka lancetowata
, ...
Kategoria:Kult roślin w hinduizmie
...
Psiankowate
szlachetny
Systematyka
Domena
:
eukarionty
Królestwo
:
rośliny
Klad
:
rośliny naczyniowe
Klad
:
Euphyllophyta
Klad
:
rośliny nasienne
Klasa
:
okrytonasienne
Klad
:
astrowe
Rząd
:
psiankowce
Rodzina
:psiankowate
Nazwa systematyczna
Solanaceae Juss.Gen. Pl.: 124. 4 Aug 1789
Lulecznica kraińska
Bieluń dziędzierzawa
Psiankowate (Solanaceae Juss.) -
rodzina
roślin z
rzędu
psiankowców
. Obejmuje ok. ...
Klasyfikacja roślin synantropijnych
XVI w.
epekofity
(epoecophyta) – zadomowione na siedliskach synantropijnych (ruderalnych i segetalnych), np.
Bieluń dziędzierzawa
,
żółtlica drobnokwiatowa
.
agriofity
(agriophyta) – zadomowione na siedliskach naturalnych i półnaturalnych.hemiagriofity ...
Bieluń dziędzierzawa
Bieluń dziędzierzawa
Systematyka
wg
Reveala
Domena
eukarionty
Królestwo
rośliny
Podkrólestwo
naczyniowe
Nadgromada
nasienne
Gromada
okrytonasienne
Klasa
Rosopsida
Rząd
psiankowce
Rodzina
psiankowate
Rodzaj
bieluń
Gatunek
Bieluń dziędzierzawaNazwa systematycznaDatura stramonium
L.
Sp. Pl.2
, 1753 Gatunek trującyGatunek ...
Kenofit
= A. simplex)
aster nowoangielski
(Aster novae-angliae)
barszcz mantegazyjski
(Heracleum mantegazzianum)
barszcz Sosnowskiego
(Heracleum sosnowskyi Manden.)
Bieluń dziędzierzawa
(Datura stramonium)
bodziszek pirenejski
(Geranium pyrenaicum)bodziszek syberyjski (Geranium sibiricum ssp. sibiricum)bylica ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Bieluń dziędzierzawa":
140. Wpływ niektórych trucizn i środków psychoaktywnych na człowieka (plansza 8)
...
|