Karkonoski Park Narodowy Część Rezerwatu Biosfery UNESCO Karkonosze/Krkonoše
Logo parku
Położenie	woj. dolnośląskie
Data utworzenia	16 stycznia 1959
Powierzchnia - leśna - uprawna - wodna	55,8 km² 39,24 km² 4,41 km² 0,24 km²
Pow. ochrony - ścisłej - częściowej - krajobrazu	17,26 km² 37,97 km² 0,61 km²
Powierzchnia otuliny	112,66 km²
Długość szlaków turystycznych	137,5 km[1]
Odwiedzających rocznie	około 2 mln
Siedziba	Jelenia Góra (Sobieszów)
Położenie na mapie Polski Karkonoski Park Narodowy
Na mapach: 50°46'N 15°39'E / 50.767, 15.65
Commons commons:{{{galeria_commons}}}|Multimedia w Wikimedia Commons
Wikinews n:{{{wikinews}}}|Wiadomości w Wikinews
q:{{{wikiquote}}}|{{{wikiquote}}} w Wikicytatach
Strona internetowa parku

Karkonoski Park Narodowy, utworzony 16 stycznia 1959 roku, jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski .

Park znajduje się w południowo-zachodniej części kraju przy granicy państwowej z Czechami . Obejmuje 5 575 ha , w tym 1 718 ha w rezerwatach ochrony ścisłej. Park Narodowy obejmuje także dwie enklawy na Pogórzu Karkonoskim: góra Chojnik (80 ha) oraz wodospad Szklarki (55 ha). Otulina Parku wynosi 11266 ha.

Historia

Przyrodnicze walory Karkonoszy , a więc ich budowa geologiczna, doskonale widoczne elementy rzeźby lodowcowej, świat roślinny i zwierzęcy sprawiły, że już w 1933 roku utworzono w nich pierwsze rezerwaty przyrody obejmujące kotły polodowcowe i wiele pomników przyrody, głównie skałek.

Po II wojnie światowej utrzymano część rezerwatów, później utworzono park narodowy.

W 1963 roku utworzono czeski Krkonošský národní park (KRNAP) o powierzchni 38,5 tys. ha, z czego około 7,5 tys. ha znajduje się w rezerwatach.

W 1992 roku Karkonoski Park Narodowy stał się częścią przygranicznego Rezerwatu Biosfery UNESCO Karkonosze/Krkonoše ( MAB ) o powierzchni ponad 60 tys. ha.

Wodospad Szklarki

Flora i fauna

W Parku występuje ponad tysiąc gatunków roślin oraz wiele gatunków zwierząt leśnych (ok. 40 gatunków ssaków, m.in. bobry , sarny , lisy oraz 16 gatunków nietoperzy ). Ciekawostką Parku jest muflon introdukowany na początku XX wieku z Korsyki . Ponadto żyje tu 90 gatunków ptaków, między innymi włochatka , sóweczka , cietrzew , głuszec , drozd obrożny , płochacz halny . W parku ochronie podlegają najcenniejsze przyrodniczo i najpiękniejsze krajobrazowo tereny: torfowiska wysokie , zarośla kosówki, gołoborza, kotły polodowcowe - wypełnione niekiedy stawami, zbiorowiska traworośli, ziołorośli, borówczysk.

Rośliny endemiczne:

• skalnica bazaltowa - podgatunek skalnicy darniowej (Saxifraga moschata subs. basaltica)
• dzwonek karkonoski (Campanula bohemica)

Lasy

Poza ścisłymi rezerwatami wyznaczono także rozległą na 11 265 ha strefę ochronną, która obejmuje niższą i wyższą strefę lasów.

Lasy parku wykazują zróżnicowanie pionowe. W pasach dolnym i górnym (zwanych reglami) występują przede wszystkim świerki i buki oraz w mniejszej ilości: modrzewie, jawory, lipy, jarzębiny, jodły. Wyróżnia się tu również piętro kosodrzewiny, a powyżej sferę alpejskich roślin skalnych.

Przypisy

Bibliografia

• Raj A., 2008: Karkonoski Park Narodowy. Agencja Fotograficzno-Wydawnica Mazury na zlecenie KPN, .

Zobacz też

• parki narodowe w Polsce , ochrona przyrody w Polsce , rezerwat biosfery
• Szrenica
• Śnieżka

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Karkonoskiego Parku Narodowego
• Strona internetowa czeskiego Parku Narodowego Krkonoše (KRNAP)
• Karkonosze