Schemat powstawania jeziora przybrzeżnego

Łebsko

Jezioro przybrzeżne – zbiornik wodny całkowicie oddzielony od morza mierzeją , niegdyś zatoka morska, laguna ( jezioro lagunowe ), liman ( jezioro limanowe ) czy delta rzeki ( jezioro deltowe ). Po latach, z powodu braku dostępu do wody słonej, jeziora przybrzeżne zawierają wodę słodką. Ich powstanie tłumaczy się odcięciem zatok morskich piaszczystymi mierzejami, utworzonymi w wyniku akumulacyjnej działalności morza.

Jeziora przybrzeżne w Polsce

Większość jezior przybrzeżnych w Polsce to zbiorniki rozległe i płytkie, ze słabo rozwiniętą linią brzegową , a także dużymi wahaniami poziomu lustra wody, które przekraczają nawet 100 cm. Cechami które charakteryzują te jeziora są: duże falowania, eutrofizacja wód, dobre natlenienie wód aż do dna, mętność wód (widzialność od 0,5 do 1 m), lekkie zasolenie. Z powodu słabej przezroczystości i silnego falowania w takich zbiornikach bardzo słabo rozwija się rośliność podwodna. Strefę przybrzeżną zarasta najczęściej roślinność szuwarowa^[1].

Przykłady jezior przybrzeżnych w Polsce: Sarbsko , Łebsko , Jezioro Dołgie Wielkie , Jezioro Dołgie Małe, Gardno , Wicko , Bukowo , Jamno , Koprowo , Resko Przymorskie i Liwia Łuża .

Przypisy