Arthur Kornberg (ur.
3 marca
1918
w
Nowym Jorku
, zm.
26 października
2007
) –
amerykański
biochemik
i
lekarz
, który otrzymał razem z
dr. Severo Ochoą
w
1959
Nagrodę Nobla
z dziedziny
medycyny
za odkrycie sposobu w jaki
cząsteczki
kwasu dezoksyrybonukleinowego (
DNA
) są reprodukowane w komórkach
bakteryjnych
i za odtworzenie (rekonstrukcję) go w warunkach laboratoryjnych[1][2].
Arthur Kornberg urodził się w
Nowym Jorku
(w dzielnicy
Brooklyn
) jako syn Josepha i Leny Kornbergów. Jego rodzice byli emigrantami z
Galicji
i przybyli do Stanów Zjednoczonych w 1900. Ojciec pracował jako operator maszyny do szycia przez ponad 30 lat a później gdy podupadł na zdrowiu otworzył mały sklep z narzędziami, w którym pomagał mu mały Arthur. Joseph Kornberg mimo braku formalnego wykształcenia władał sześcioma językami.
Arthur Kornberg kształcił się najpierw w Abraham Lincoln High School a następnie w nowojorskim college'u. W 1937 uzyskał pierwszy stopień naukowy – Bachelor of Science. W 1941 na Uniwersytecie w Rochester został doktorem medycyny.
W latach 1942-53 Kornberg kierował pracami badawczymi w Amerykańskim Narodowym Instytucie Zdrowia, dotyczyły one
enzymów
oraz procesu
metabolizmu
. Dzięki jego pomocy udało się też odkryć reakcje chemiczne zachodzące w komórkach, w wyniku których dochodzi do powstania dinukleotydu flawinoadeninowego (
FAD
) oraz nukleotydu dwufosfopirydynowego (DPN). Przyczynił się także do poznania procesu tworzenia koenzymów istotnych przy przenoszeniu
wodoru
w biologicznych procesach utleniania i redukcji.
Pracował także w latach 1953-59 jako dyrektor instytutu mikrobiologii na uniwersytetach w Waszyngtonie i Saint Louis. W dalszym ciągu kontynuował swoje badania dotyczące sposobu wytwarzania przez organizmy żywe
nukleotydów
[3]. Szczególnym obszarem jego zainteresowań był problem dotyczący wiązań łączących nukleotydy i formowania w ten sposób cząsteczek DNA. Rozwiązał tę kwestię poprzez dodanie specjalnie oznakowanych nukleotydów (poprzez potraktowanie ich radioaktywnym izotopem azotu) do wyciągu z kultur zwykłych bakterii
Escherichia coli
. Model tej replikacji jest nazywany replikacją semikonserwatywną. W trakcie tego doświadczenia w
1956
r. znalazł dowody na przebieganie reakcji
polimeryzacji
z udziałem enzymów jako katalizatorów. Wówczas też wyodrębnił "czysty" enzym (znany jako
polimeraza
DNA
[4]) za którego pomocą w połączeniu z pewnymi grupami nukleotydów był w stanie stworzyć dokładne kopie krótkich łańcuchów cząsteczek DNA.
Od 1959 Kornberg był profesorem biochemii na
Uniwersytecie Stanforda
w
Palo Alto
w Kalifornii.
Jest ojcem
Rogera Kornberga
który w
2006
otrzymał
Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii
w
2006
"za badania molekularnego mechanizmu
transkrypcji
w
komórkach eukariotycznych
."
Przypisy
- ↑ KORNBERG A. Enzymatic synthesis of deoxyribonucleic acid. Harvey Lect. 1957-1959;53:83-112.
- ↑ BESSMAN MJ, KORNBERG A, LEHMAN IR, SIMMS ES. Enzymic synthesis of deoxyribonucleic acid. Biochim Biophys Acta. 1956 Jul;21(1):197-8.
- ↑ LIEBERMAN I, KORNBERG A, SIMMS ES. Enzymatic synthesis of nucleoside diphosphates and triphosphates. J Biol Chem. 1955 Jul;215(1):429-40.
- ↑ Nicole Kresge, Robert D. Simoni, Robert L. Hill (2005). Arthur Kornberg's Discovery of DNA Polymerase I. J. Biol. Chem. 280, 46.
free fulltext