Stępkę pod drugi pancernik typu Gangut położono w Stoczni Bałtyckiej w
Sankt Petersburgu
27 października
1909
. Wodowanie okrętu nastąpiło 13 czerwca
1911
a wejście do służby 9 kwietnia
1914
. Podczas I wojny światowej okręt stacjonował w
Helsinkach
i w ramach 1. Brygady Okrętów Liniowych osłaniał kładzenie min w rejonie wschodniego
Bałtyku
. 17 sierpnia
1919
w ramach interwencji aliantów w Rosji, został trafiony przez trzy torpedy wystrzelone przez
brytyjskikuter torpedowy
i zatonął w płytkiej wodzie. W
1921
podniesiono go z dna i po remoncie ponownie wcielono do służby. Do wybuchu II wojny światowej okręt był poddawany ciągłym modernizacjom m.in. w 1928 zmodernizowano siłownię i system kierowania ogniem. We wrześniu
1934
okręt gościł w
Gdyni
a w czerwcu
1937
odwiedził
Wielką Brytanię
.
Podczas
Wojny Zimowej
19 grudnia "Marat" ostrzeliwał
fińską
baterię artylerii nadbrzeżnej.
Po ataku Niemiec
22 czerwca
1941
pancernik wraz z bliźniaczą "
Oktjabrską Riewoliuciją
" został skierowany do
obrony Leningradu
. 9 września po raz pierwszy otworzył ogień do nacierających wojsk niemieckich. Podczas jednego dnia zdarzyło mu się wystrzelić 177 pocisków kaliber 305 mm każdy o masie 470 kg.
23 września
1941
"Marat" został trafiony w okolice wieży A przez dwie bomby przeciwpancerne o masie 1000 kg zrzucone przez
bombowce nurkująceJu 87
(pilot
Hans-Ulrich Rudel
). W wyniku eksplozji zginęło 326 członków załogi a ciężko uszkodzony okręt osiadł na płytkim dnie. Jednostka w wyniku eksplozji utraciła jedną z wież artylerii głównej. Okręt podniesiono z dna, nadano mu pływalność i włączono do systemu ognia artyleryjskiego obrony Leningradu gdzie do końca oblężenie tego miasta regularnie ostrzeliwał ogniem artylerii głównej wojska
niemieckie
. W
1950
po remoncie ponownie wcielony do służby pod nazwą "Wołchow" jako okręt szkolny przeznaczony do ćwiczeń obrony przeciwlotniczej. W
1953
okręt został wycofany ze służby i złomowany.