Theodore Roosevelt (ur.
27 października
1858
w
Nowym Jorku
, zm.
6 stycznia
1919
w
Oyster Bay
) – dwudziesty szósty
prezydent USA
(
1901
-
1909
), laureat
Nagrody Nobla
.
Pochodzenie, dzieciństwo i młodość
Urodził się w bogatej nowojorskiej rodzinie holenderskiego pochodzenia, wywodzącej się od Van Rosenvelta, holenderskiego imigranta osiadłego w
1644
roku w
Ameryce Północnej
. Jego dziadkiem był przedsiębiorca
Cornelius Roosevelt
. Theodore był drugim dzieckiem Theodore'a Roosevelta, kupca, importera szkła i inwestora, i jego żony Marthy Bulloch.
Starszą siostrą Roosevelta była Anna zwana "Bamie", młodszym bratem Elliot (I) (ojciec
pierwszej damy
Eleanor Roosevelt
), a młodszą siostrą – Corinne, poetka. Małego Theodore'a rodzice nazywali pieszczotliwie "Teedie".
Theodore Roosevelt z rodziną w 1903 roku
Był bardzo słabego zdrowia; w dzieciństwie cierpiał na
astmę
i
krótkowzroczność
. Ze względu na stan zdrowia uczył się prywatnie. W wieku 18 lat rozpoczął studia na Harvardzie. Ukończył je w
1880
roku, plasując się na 21. miejscu spośród 177 absolwentów tej uczelni. W tym czasie pracował nad książką Wojna morska 1812, która została wydana w
1882
roku.
W 1880 roku rozpoczął studia prawnicze na
Columbia University
, które ukończył w
1881
roku. W tym czasie został członkiem
Gwardii Narodowej
i Klubu Republikańskiego.
27 października
1880 roku ożenił się z Alice Hathaway Lee, mieli jedną córkę; z druga żoną - Edith - miał piątkę dzieci.
Dalsze losy
W latach
1882
-
1884
był członkiem legislatury stanu Nowy Jork. Jako taki oskarżył publicznie Jaya Goulda o przekupienie jednego z sędziów
Sądu Najwyższego
. Opowiadał się też za skróceniem czasu pracy dla kobiet i dzieci, czym zyskiwał sobie popularność. Mimo to był przeciwnikiem reformy więziennictwa czy dokładnego przestrzegania 8-godzinnego dnia pracy.
14 lutego
1884
roku zmarły na tyfus matka i żona Roosevelta. Załamany młody prawnik, pozostawił małą córeczkę (urodziła się dwa dni przed śmiercią matki), i wyjechał do
Dakoty
. Zatrudnił się na rancho Elkhorn Ranch, które kupił w
1883
roku.
Pracował fizycznie, polował na niedźwiedzie i pumy, pisał książki, aż w
1886
roku, odzyskawszy psychiczną równowagę, zdecydował się na powrót do Nowego Jorku.
Podczas
wojny amerykańsko-hiszpańskiej
służył w stopniu podpułkownika w Rough Rider Regiment. Podczas bitwy pod
San Juan
prowadził swój pułk do walki. Był jednym z bohaterów tej wojny.
W
1898
roku Roosevelt wygrał wybory na stanowisko gubernatora stanu
Nowy Jork
z ramienia
partii republikańskiej
. W
1900
wybrany na wiceprezydenta został prezydentem 12 września 1901, po śmierci McKinleya, zmarłego w wyniku zamachu.
Roosevelt uważał, że rząd powinien wziąć na siebie rolę mediatora pomiędzy grupami, mającymi czasem sprzeczne interesy ekonomiczne, dlatego też jako prezydent starał się gwarantować sprawiedliwość zarówno pracobiorcom jak i pracodawcom. Okres jego prezydentury to również czas prowadzenia polityki
antytrustowej
.
Jego rząd prowadził aktywną politykę międzynarodową. Sam prezydent często powtarzał swoje ulubione zdanie jej dotyczące: "Przemawiajcie łagodnie i noście ze sobą duży kij", realizując tym samym politykę zawartą w sformułowanej przez siebie
doktrynie grubej pałki
Zdając sobie sprawę z korzyści, jakie przyniesie skrócenie drogi morskiej pomiędzy
Atlantykiem
a
Pacyfikiem
, wznowił budowę
Kanału Panamskiego
. Zgodnie z
doktryną Monroe'a
uniemożliwił powstanie obcych baz wojskowych na terytorium
Ameryki Południowej
i zarezerwował dla swojego kraju wyłączne prawo do interwencji zbrojnych na tym obszarze.
Był mediatorem podczas
wojny rosyjsko-japońskiej
, za co otrzymał pokojową
Nagrodę Nobla
. Wzrost potęgi militarnej Stanów Zjednoczonych obrazowało wysłanie
Great White Fleet
w rejs dookoła świata. W 1904 r. został wybrany na II kadencję, uzyskując w wyborach 60,01% głosów.
Theodore Roosevelt w 1915 r.
Za jego prezydentury utworzono wiele parków narodowych, rezerwatów przyrody i obszarów chronionych. Podjęto również liczne prace
irygacyjne
. Roosevelt osobiście angażował się w sprawy wielkie jak i małe, biorąc udział, wraz z rodziną, w licznych przedsięwzięciach.
Po zakończeniu drugiej kadencji wyjechał na jakiś czas do
Afryki
na safari. Po powrocie do kraju znów zajął się polityką. W
1912
roku ponownie wystartował jako kandydat w wyborach prezydenckich. Podczas prowadzenia
kampanii wyborczej
w
Milwaukee
został postrzelony w klatkę piersiową przez fanatyka. Pomimo poważnej rany, wyzdrowiał. W wyborach uzyskał 29,69% głosów, co pozwoliło mu na zajęcie 2 miejsca. Przyczynił się tym samym do rozbicia elektoratu
Partii Republikańskiej
, co umożliwiło demokratom "odzyskanie" prezydentury – po raz pierwszy od
1897
roku. Zmarł w
1919
roku.
Ciekawostki
- Od zdrobnienia jego imienia (Teddy) pochodzi nazwa dziecięcej zabawki –
pluszowego misia
(
ang.
teddy bear).[1]
- Jako pierwszy amerykański prezydent wyjechał za swojej kadencji zagranicę – w
1904
roku odwiedził
Panamę
i
Portoryko
.
- Był kuzynem piątego stopnia prezydenta
Franklina Roosevelta
i był obecny na jego ślubie, pełniąc wówczas urząd prezydenta USA.
Linki zewnętrzne
-
Biografia
w Biographical Directory of the United States Congress (
ang.
)
Przypisy