Kalcyt – minerał z gromady węglanów. Bardzo rozpowszechniony
minerał
skałotwórczy.
Nazwa pochodzi od gr. chalix = wapno oraz łac. calx (calcis) = wapno; i nawiązuje do tradycyjnego zastosowania tego minerału.
Właściwości
Tworzy kryształy izomeryczne, tabliczkowe, słupkowe, igiełkowe. Często wykształca bliźniaki oraz zrosty wielokrotne. Odznacza się bogactwem postaci – znanych jest ponad 2000 form jego kryształów i kombinacji. Najczęściej przyjmuje postać romboedrów i skalenoedrów. Pospolity minerał utworów hydrotermalnych. Często tworzy naskorupienia, naloty, żyły. Jest izostrukturalny z
magnezytem
,
rodochrozytem
,
syderytem
. Jest kruchy, przezroczysty, często zawiera domieszki:
manganu
– manganokalcyt;
żelaza
i
magnezu
– kalcyt magnezowy;
strontu
– stroncjokalcyt;
baru
i
kobaltu
– kobaltokalcyt;
ołowiu
– plumbokalcyt. W czystych kryształach kalcytu (
szpat islandzki
) można zaobserwować zjawisko podwójnego załamania światła.
Szereg izomorficzny kalcytu:
magnezyt
MgCO3, sferokobaltyn CoCO3,
smitsonit
ZnCO3,
syderyt
FeCO3,
rodochrozyt
MnCO3 i kalcyt.
Tworzy trzy polimorfy: kalcyt,
aragonit
(
rombowy
) i
vateryt
(
heksagonalny
).
Galeria
Występowanie
Kalcyt stanowi powszechny składnik skałotwórczy .
Kryształy
kalcytu przybierają bardzo różne postacie i są elementem wielu różnych
skał
–
wapienie
,
marmury
,
nacieki jaskiniowe
(
stalaktyty
,
stalagmity
i
stalagnaty
),
oolity
.
Miejsca występowania to głównie:
Wielka Brytania
–
Cumbria
,
Kornwalia
,
Islandia
,
Niemcy
,
USA
,
Czechy
.
W
Polsce
– występuje na
Wyżynie Śląskiej
i
Krakowsko – Wieluńskiej
, w
Pieninach
,
Tatrach
, na
Górnym
i
Dolnym Śląsku
.
Zastosowanie
Kalcyt stosowany jest w
Jest też ceniony i poszukiwany przez
kolekcjonerów
.
Zobacz też