Tyr (obecny
Sur
) to miasto w południowym
Libanie
na wybrzeżu
Morza Śródziemnego
. Jego nazwa znaczy "skała". W języku
fenickim
Ṣur, w
akadyjskim
Ṣurru, po
hebrajsku
צור Ṣōr, po
grecku
Τύρος Týros, po
arabsku
صور (as)-Ṣūr.
Najstarsze znane ślady osadnictwa pochodzą z około
1500 roku p.n.e.
, ale przyjmuje się za
Herodotem
, że miasto zostało założone około roku
2700 p.n.e.
Tyr był głównym ośrodkiem kultu
Baala-Melkarta
. Słynął też z produkcji rzadkiego rodzaju
purpury
zwanej tyryjską. Barwnik otrzymywano ze ślimaków murex, ob. wymarły gatunek (odcienie od różowego do ciemnego fioletu uzyskiwano przez różny czas suszenia ślimaków na słońcu). Kolor ten w wielu kulturach starożytnych był zastrzeżony dla rodzin królewskich albo co najmniej szlacheckich; również szaty kapłańskie były w nim farbowane.
Fenicja
zawdzięcza swoją nazwę temu barwnikowi.
Poczynając od
X w. p.n.e.
, po splądrowaniu pobliskiego
Sydonu
, miasto zajęło jego miejsce i stało się głównym ośrodkiem w
Fenicji
, kolonizującym odległe tereny Morza Śródziemnego. Handel całego świata skupiał się w jego magazynach. Tyryjscy kupcy przemierzali wody Morza Śródziemnego i założyli swoje kolonie na wyspach
Morza Egejskiego
, w
Grecji
, na północnych wybrzeżach
Afryki
(np.
Kartaginę
w
IX w. p.n.e.
, wg tradycji w 814/813 r. p.n.e.), na
Sycylii
i
Korsyce
, w
Hiszpanii
–
Tartessos
, a nawet poza
słupami Herkulesa
–
Kadyks
.
Tyr składał się z dwóch różnych części: skalistej fortecy na stałym lądzie nazywanej "Starym Tyrem" i miastem, wybudowanym na małej, skalistej wysepce około 800 metrów od brzegu. To warowne miejsce było oblegane przez
asyryjskiego
króla
Salmanasara III
, którego wspierali Fenicjanie z innych miast przez pięć lat. Królowi
Babilonii
Nabuchodonozorowi
nieudane oblężenie Tyru
, po którym musiał zawrzeć kompromisowy pokój, zajęło zaś trzynaście lat (
586
-
573 p.n.e.
).
W
332 p.n.e.
miasto zdobył władca
Macedonii
Aleksander III Wielki
po siedmiomiesięcznym oblężeniu podczas którego wybudował on
groblę
łączącą wyspę ze stałym lądem. Mimo tej klęski Tyr utrzymał duże znaczenie handlowe aż do czasów chrześcijańskich.
Od
286 p.n.e.
miastem władali
Ptolemeusze
, od
197 p.n.e.
dostało się w ręce
Seleucydów
. Od
64 p.n.e.
znajdowało się pod władzą
Rzymu
. Przez cały ten czas odgrywało ważną rolę jako ośrodek handlowy i produkcyjny.
W Tyrze powstała wspólnota kościelna pierwszych chrześcijan zaraz po śmierci
św. Szczepana
, a
św. Paweł
, po powrocie ze swojej trzeciej podróży misyjnej, spędził tu tydzień na rozmowach z uczniami.
W
638
miasto opanowali
Arabowie
. Zdobyte po
pierwszej krucjacie
przez chrześcijan, w latach
1124
-
1291
znajdowało się pod rządami
krzyżowców
. Było jednym z najważniejszych miast
Królestwa Jerozolimskiego
. W
1291
odbite przez
Mameluków
.
Od pierwszej połowy
XVI
w. należało do
imperium osmańskiego
. Pod władzą Turków utraciło znaczenie.
Literatura dotycząca Fenicjan i ich szerokiej działalności: S Moscati, Świat Fenicjan, PWN 1971
Lista królów Tyru
Cytaty o Tyrze w Biblii