Unbihexium - niezsyntetyzowany dotąd, hipotetyczny pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 126. Pierwiastek ten hipotetycznie znajduje się na teoretycznie istniejącej wyspie stabilności .

Nazwa

Do czasu odkrycia i jego oficjalnego uznania pierwiastek posiada tymczasową nazwę systematyczną przyznaną przez IUPAC , utworzoną na podstawie liczby atomowej.

Stabilność

126 protonów w jądrze tworzy tzw. zamkniętą powłokę protonową, dzięki której jądro teoretycznie może mieć większą stabilność - analogicznie do zamkniętych powłok elektronowych gazów szlachetnych , dzięki którym są one prawie niereaktywne. Dodatkowo 184 lub 196 neutronów (w zależności od modelu) może tworzyć zamkniętą powłokę neutronową, co jeszcze bardziej stabilizuje jądro. Dlatego izotopy ³¹⁰Ubh i ³²²Ubh są potencjalnie szczególnie interesujące; mogą mieć czas życia nawet rzędu milionów lat.^[]

Historia badań

Pierwszą próbę syntezy unbihexium metodą gorącej fuzji podjął w 1971 r. R. Bimbot.

Zaobserwowana została wysokoenergetyczna cząstka α , którą uznano za możliwe potwierdzenie sukcesu. Niektórzy uczeni zaproponowali nawet metody wyizolowania makroskopowych ilości pierwiastka^[2]. Współcześnie uważa się, że czułość ówczesnych urządzeń była o kilka rzędów wielkości za mała, aby otrzymać unbihexium. Do dziś żadna próba syntezy nie zakończyła się sukcesem.

Przypisy