Ununhexium (Uuh) – pierwiastek chemiczny z bloku p , leżący w układzie okresowym dokładnie pod polonem i stąd nazywany nieoficjalnie eka-polonem. Nazwa ununhexium pochodzi od liczby atomowej tego pierwiastka zgodnie z systematyczną terminologią IUPAC dla transuranowców .

19 czerwca 2000 r. naukowcy z Dubnej zaobserwowali pojedynczy rozpad atomu pierwiastka 116^[1]. W 2001 roku udało się im otrzymać dwa kolejne atomy. Wyniki te zostały potwierdzone w 2003 r. w kolejnych eksperymentach^[2]. Otrzymany atom został pierwotnie zidentyfikowany jako ²⁹²Uuh, co później skorygowano na ²⁹³Uuh.

Rzekome odkrycie

W 1999 r. badacze z Lawrence Berkeley National Laboratory ogłosili odkrycie pierwiastka 116 i 118 w publikacji w czasopiśmie Physical Review Letters^[3]. Rok później ukazała się publikacja, w której autorzy opisywali niemożność powtórzenia otrzymania tych pierwiastków^[4]. Po przeprowadzonym dochodzeniu, w lipcu 2002 r. dyrektor Lawrence Berkeley National Laboratory przyznał, że rzekome odkrycie zostało sfabrykowane przez Wiktora Ninowa, głównego autora publikacji z 1999 r.^[5].

Przypisy